ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ,ΟΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΜΑΣ.ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΑΣ!

2010.Τα πάντα κινούνται με ταχύτατους ρυθμούς.Μικροί και μεγάλοι ασχολούνται ο καθένας με διαφορετικά πράγματα.Με πολλά πράγματα.Με σημαντικά και ασήμαντα.Αν θέλουμε,όμως,να βρίσκομαστε στη θέση που θα μπορούμε να αναλύουμε τις διαπροσωπικές σχέσεις και την κρίση που περνάνε,θα πρέπει πρώτα να μπορούμε να κάνουμε και την προσωπική μας αυτοκριτική. Είμαστε σε θέση να κρίνουμε τον διπλανό μας όταν δεν βρίσκουμε καθόλου χρόνο για τον εαυτό μας;

    Για να επιτύχει ένας άνθρωπος στη ζωή του,σημαντικό ρόλο παίζουν όχι μόνο οι τεχνικές δεξιότητες,αλλά και το δίκτυο των διαπροσωπικών του σχέσεων. Κατά πόσο,όμως, κάποιος στο σήμερα στηρίζεται και βοηθά αντίστοιχα τον συνάνθρωπό του προς επίτευξη στόχων;

    Διαπροσωπική σχέση λέγεται και η ικανότητα επικοινωνίας,κάτι που στις μέρες μας έχει εξαλειφθεί. Γιατί ασχολούμαστε με πράγματα που δεν μας αρέσουν, κριτικάρουμε τους πάντες και τα πάντα,χωρίς να βλέπουμε την αληθινή πλευρά του εαυτού μας,την πλευρά που ζει στη μιζέρια και που δεν γνωρίζει ποιός μένει δίπλα από το σπίτι του. Το χειρότερο όλων αυτών είναι πως συνειδητά πλέον διαλέγουμε να ζούμε με τις παροπίδες που μόνοι μας θέσαμε στον εαυτό μας. Προβλήματα οικονομικά,κοινωνικά,οικογενειακά,προσωπικά. Όλα αυτά συνέβαλλαν στο να κλειστεί ο καθένας στον εαυτό του. Σε έναν εαυτό που μόνος του θρέφει την αγένεια,την αδιαφορία,τον ατομικισμό και τον ναρκισσισμό.

    2010 και ναι!...οι διαπροσωπικές σχέσεις περνάνε κρίση! Κρίση γιατί κανένας δεν θα πει καλημέρα με την ψυχή του,κανένας δεν θα βοηθήσει επειδή το θέλει,κανένας δεν θα σε παραδεχτεί αν για μια φορά υπήρξες καλύτερος από εκείνον,κανένας δεν θα χαρεί με την επιτυχία σου,κανένας δεν θα σου δώσει αγάπη χωρίς να ζητάει κάτι από εσένα,κανείς δεν θα σου ανοίξει το σπίτι του αν σε φοβάται.

    Αυτοί οι φόβοι,λοιπόν, έχουν γίνει η καθημερινότητα μας και αυτούς καλλιεργούμε μέρα με τη μέρα. Όμως σκεφτείτε.Αν ζούσαμε σε μια κοινωνία όπου τα «θέλω»,το χαμόγελο και η ευγένεια έπαιρναν  τη θέση της μιζέριας και της κατήφειας,τότε δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν κόσμο πιο ιδανικό από αυτόν που ζούμε; Τότε όλα θα άρχιζαν και θα τελείωναν με δυό λέξεις που θα είχαν νόημα.: «ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ»

Σοφία Fairy Ομάδα του e-protasi